کد مطلب:180027 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:337

احترام فوق العاده ی امام سجاد به دایه ی خود
علی بن الحسین علیه السلام به تدریج بزرگ می شد و احساس می كرد بانویی كه از او سرپرستی می كند بسیار مهربان است، و بیش از مهر



[ صفحه 18]



و محبت یك مادر به فرزندش مهربانی می كند. امام در همان دوران كودكی تصمیم گرفت مهربانی های دایه اش را جبران كند، از این رو نهایت احترام را به او می نمود، تا آنجا كه نقل شده: هنگامی كه امام سجاد علیه السلام با دایه اش در كنار سفره ی غذا می نشست، قبل از آنكه دایه اش غذا بخورد، دست به غذا نمی زد. دایه ی مهربانش اندكی صبر كرد تا علی بن الحسین علیه السلام زودتر غذا بخورد، ولی این كار باعث شد كه امام سجاد علیه السلام با مادرش غذا نخورد، عده ای از آن حضرت می پرسیدند با اینكه شما از شریف ترین مردم هستی، چرا با مادرت غذا نمی خوری؟ آن حضرت پاسخی نمی داد؛ ولی وقتی زیاد اصرار می كردند در پاسخ می فرمود: «دوست ندارم كه دستم به لقمه ای سبقت گیرد كه مادرم (دایه ام) زودتر متوجه آن لقمه شده باشد و به همین جهت از من رنجیده خاطر گردد و من نسبت به او بی مهر شوم.» [1] .

مطابق بعضی از روایات، این دایه، خاله ی امام سجاد علیه السلام بود. او همسر محمد بن ابوبكر بود و هنگامی كه محمد بن ابوبكر (در سال 38 هجرت) از طرف علی علیه السلام به استانداری مصر منصوب شد و به مصر رفت، در آنجا توسط عمال معاویه به شهادت رسید. امام حسین علیه السلام با همسر او كه خاله ی امام سجاد علیه السلام بود (پس از فوت شهربانو) ازدواج كرد و همین زن [2] تربیت و سرپرستی خواهرزاده اش امام سجاد علیه السلام را برعهده گرفت. [3] .



[ صفحه 19]




[1] اكره ان تستبق يدي الي ما سبقت اليه عينها فاكون عاقا لها (مناقب آل ابيطالب، ج 4، ص 162 - انوار البهيه، ص 167).

[2] نام او «كيهان بانويه» يا «مرواريد» بود. (رياحين الشريعه، ج 4، ص 14).

[3] الائمة الاثني عشر (هاشم معروف)، ج 2، ص 113.